چهارشنبه 3/3/1391
 لطفا خودتان را معرفی فرمایید:
من احمد نجاتی هستم 31 ساله ساکن مشهد
در خانواده یا فامیل تان کسانی بودند که دیابت داشته باشند؟
یکی از اقوام دورم دیابت داشته است 
در مورد علایم دیابت چه اطلاعاتی دارید؟
زیاد نه .اطلاعات مختصری دارم  .فقط می دانم که از نظر ظاهری دیده نمی شود.
از چه سالی و چطور با بنیاد آشنا شدید؟
من از زمانی که صندوق های بنیاد دیابت را داخلی مغازه گذاشتند  با بنیاد آشنا شدم و سپس متوجه شدم که موسسه خوبی هست و به بیماران کمک می کندو آنطور که من دریافته ام کمک های مردمی را به خوبی به دست نیازمندان می رساند.
انگیزه شما از کمک به بیماران دیابتی چیست؟
من خیلی علاقه داشتم از طریقی به بیماران نیازمند کمک کنم . با توجه به اینکه به نظر می رسید  بنیاد تشکیلات مناسبی بود که پشتوانه قوی از نظر دولتی نداشت  و با کمک های مردمی اداره می شد و چون دیدم بنیاد اینکار (یاری رسانی به نیازمندان) را به خوبی انجام می دهد ؛لذا تصمیم گرفتم  کمک های خودم را هر چند ناچیز از طریق بنیاد  به بیماران برسانم.
تا چه حد با بیماری دیابت آشنایی دارید؟
همین قدر می دانم که بیماری خاموش و خطرناکی است 
خود شما بیماری دیابت ندارید؟
خدا را شکر خیر
به نظر شما اقدام مستقیم خیرین و نیکوکاران (مانند صدقه دادن) می تواند تاثیر بیشتری در جامعه داشته باشد یا کمک به سازمان هایی نظیر بنیاد پیشگیری و کنترل دیابت  که خدمات تخصصی به بخش های  مشخصی از جامعه ارایه می نمایند؟
خیلی از مردم از دید سنتی به موضوع نگاه می کنند و بر این باورند که با پرداخت صدقه روزانه هم کار خیر انجام می دهند و هم نتایج و آثارش تا پایان روز به آنها می رسد.اما اگر اندکی به عمق مسئله بیندیشیم خواهیم دید که با کمی برنامه ریزی  و هدفمند کردن کار خیر می توان کمک بهتری به جامعه کرد و این کمک را به دست کسی که نیاز مبرم به دریافتش دارد رساند. اینکه بتوانی  به درستی و نظام مند گره ای از کار کسی که نیازمند است ،بیمار است و یا مستحق است باز کنی بسیار موثر تر از کمک های خرد و صدقه دادن می باشد.

به عنوان یک خیر چه انتظاری از بنیاد پیشگیری و کنترل دیابت دارید؟
خیلی مشتاق هستم بیشتر  با بنیاد دیابت و بیماران آشنا شوم و در جریان فعالیتهای  بنیاد قرار بگیرم ،فکر می کنم  نیکوکاران و خیرین با آگاهی یافتن از این موضوع انگیزه بیشتری برای حمایت از بنیاد می یابند. جامعه و خیرین باید بیشتر بنیاد را بشناسند و باید در این رابطه تبلیغات بیشتری بشود.
جناب نجاتی می دانید که کمک هایی که به بنیاد می رسد صرف فعالیت های تعریف شده آن نظیر آموزش ، چاپ جزوات ، بروشور ها و پوستر های هشدار دهنده و آموزشی ، مشاوره و خدمات درمانی رایگان یا ارزان می شود.به نظر شما بنیاد باید این کمک ها را صرف کدام دسته از فعالیت هایی که اشاره شد بنماید؟
به نظرمن در مرحله اول مهم است که بخشی از این کمک ها  درزمینه فرهنگسازی هزینه شود. چون فرهنگسازی در جامعه خیلی موثر است. افرادی را می شناسم که می توانند کمک کنند اما سازمان هایی مانند بنیاد را نمی شناسند وشاید اعتمادی به کمک از طریق این سازمان ها هم نداشته باشند.بنابر این فرهنگسازی و تبلیغات بیشتر باعث می شود که کمک های بیشتری به بنیاد برسد و در قدم های بعدی می توان کمک به بیماران و برنامه های دیگر بنیاد را اجرا کرد.
چه توصیه ای به شهروندان برای کمک به بیماران و نیازمندان دارید؟
به عقیده  من انسان در هر برهه ای از زمان در هر اندازه ی توان مالی ،موظف است - حتی مبلغ ناچیزی را - به نیازمندان کمک کند  ولی لازم است شناخت کامل نسبت به سازمان  یا کسانی که کمکش را دریافت می کند داشته باشد.این کافی نیست  که  فقط به نیت خیرمان  دل خوش کنیم وکاری به مصرفش نداشته باشیم.یک نیکوکار باید مطمئن باشد  که پول و کمکش  خدای ناکرده به راه ناجوری نرود . باشناخت و  اعتمادی که یک نیکوکار نسبت به مجموعه و تشکیلات یک خیریه  پیدا می کند، اطمینان می یابد  که یاری اش در واقع به اصلش رسیده  و در جایی که باید هزینه می شود.
آیا به عنوان یک نیکوکار آثار کمک های خیری که به بنیاد نموده اید را در زندگی شخصی تان تجربه نموده اید؟
مسئله ای که برای من خیلی مهم است این نکته است که انسانها همیشه در یک سطح ثابت  از زندگی نیستند.روزهای سخت و آسان و بالا و پایین دارند،چه از نظر مالی ،چه از نظر سلامت شرایط آنها همواره متغیر است.بنده هم روزهایی داشته ام که شرایط مناسبی نداشته ام .پس اگر تصمیم گرفته ام کمک کنم اینکار به شخص خودم آرامش عمیقی می دهد که قابل گفتن نیست.خوشبختی  در به دست آوردن  پول نیست .اگر بتوانی دست یک نیازمند یا بیمار را بگیری و از دردهایش کم کنی به حالی می رسی که قابل گفتن نیست .می توان در یک کلام گفت گفت خوب است اما  آدم باید خودش آن را تجربه نماید.
به نظر شما سازمان های دولتی یا شرکت های بزرگ بخش خصوصی چه نقشی در کمک به بیماران و نیازمندان می توانند ایفا کنند.چه کار هایی اگر انجام دهند بهتر است؟
متاسفانه بخش دولتی در این زمینه ضعیف عمل می کند و فکر می کنم به شرایط  و مشکلات کشور بر می گرددولی بسیاری از موسسات غیر دولتی از جمله بنیاد دیابت  بدون هیچ چشم داشتی مشغول به کار هستند و بیشترین کمک را به جامعه می رسانند.
در پایان اگرصحبت خاصی داریدبفرمایید.
از بنیاد پیشگیری و کنترل دیابت به خاطر همه فعالیت هایش سپاسگزارم و برای تک تک کارکنان آن آرزوی سلامت و موفقیت دارم.

ماهم از شما بابت زمانی را که جهت این مصاحبه اختصاص دادید متشکریم و آرزو می کنیم هیچگاه به بیماری دیابت دچار نشوید!