به مناسبت یکم شهریور روزبزرگداشت شیخ الرئیس پور سینا و روز ملی پزشک
دکتر شیخ : آبرو و اعتبار پزشکان
نیماخسروی
معاون اجرایی بنیاد بین المللی پیشگیری و کنترل دیابت ایرانیان
بسیاری از بزرگ ترها هنوز از شخصیت افسانه ای یک پزشک یاد می کنند. مرتضا شیخ ( 1286-1355) پزشکی انسان دوست بود، آنگونه که کسی از مردم مشهد نیست که نامی از او یا خاطره‌ای از او نداشته یا نشنیده باشد.هنگامی که بیمار شد ده ها مراسم دعا برای بهبودش برگزار شد و هنگامی که درگذشت مردم آنچنان مراسم تشییع با شکوهی برای وی به عمل آوردند که این بزرگداشت درتاریخ شهر مشهد کم نظیر است . مگر دکتر مرتضا شیخ که بود که تا این سان حضورش آبرو و شرافت افزود و نامش سال ها پس از درگذشتش اعتبار جامعه پزشکی است ؟ می گویند دکتر شیخ روحی عظیم و متواضع داشت . درمقابل بیماران با فروتنی رفتار می کرد، گویی چون یکی از آنهاست .به حق عاشق مردم بود و به تمامی آنان که عاشق مردم بودند عشق می ورزید و در مقابل آنان که وابستگی شدیدی به مسایل مادی داشتند به شدت برخورد می نمود و اعتقاد داشت که مفهوم زندگی واقعی خدمت به مردم محروم است . دکتر شیخ بر این باور بود که بیمار قبل از احتیاج به درمان، نیاز به پرورش روان دارد و به همین دلیل با بیماران خود چنان صمیمی می‌شد که به‌قول مراجعان دستش سبک بود و پس از خروج از مطب دکتر احساس می‌کردند که بسیاری از آلامشان کاسته شده است.پزشکی که برای عیادت بیماران در مناطق محروم و آسیب پذیر سوار برموتور سیکلت در کوچه های پیچ در پیچ و تنگ که قابل عبور برای خودرو نبود، شبانه روز وقت و توان خود را وقف خدمت به خلق می کرد.گاه اگر در خیابان بیماری از او کمک می خواست ، دکتر می‌ایستاد و نسخه بیمار را روی هر کاغذی صادر می‌کرد. شنیده ام دکتر شیخ از همه ی مردم پول نمی‌گرفت، ایشان شیوه ساده‌ای هم برای گرفتن هزینه ویزیت بیماران داشت. کاسه‌ای با فاصله دور از خودش قرار می‌داد که هر کس هرچه می‌خواست در کاسه می انداخت؛ گاه بیمارانی که پول نداشتند ،سر فلزی نوشابه را به جای پنج ریالی داخل کاسه می انداختند و خود دکتر که خبر داشت سر نوشابه‌ها را آخر شب در اطراف مطب می‌ریخت تا بیمارانی که خجالت می کشیدند در کاسه چیزی نیندازند، از سر نوشابه‌ها بردارند. می گویند دکتر شیخ زمانی هم که درخانه بود، بیماران را می پذیرفت . هر گاه در خانه حضور داشت چراغی را در بالای سردر خانه روشن می‌گذاشت تا بیماران متوجه حضور ایشان شوند. دکتر با داروخانه‌های مختلف قرارداد داشت و روی نسخه هر بیماری که علامت می گذاشت، داروخانه دارویش را رایگان تحویل می داد و گاهی هم هزینه دارو و حتی هزینه رفت‌و‌آمد بیماران را به آن‌ها پرداخت می‌کرد.گاه از خویش می پرسم احترام جامعه به پزشکان از کجا می آید ؟ اگرپزشکی با وجود انبوه مراجعان در اناق انتظار دیرتر از ساعتی که اعلام شده به مطب می آید ، سپس با چهره ای خسته و اخمو بی آنکه چیزی بیشتر بپرسد یا نگاهی به بیمار بیندازد برگه ویزیت را تکمیل کرده و مهر می زند و پیش از آنکه از بیمار اتاق را ترک نماید معاینه بیمار بعدی را آغاز می کند چه احترامی را بر می انگیزد ؟ مگر نه اینکه از بیمار پول گرفته است و باید شرح حالش را بپرسد و شرایط جسمی و روحی او را بررسی نماید ؟! اگر پزشکی بیمار را معطل نمود از او چند بار پول گرفت اما نتوانست او را مداوا کند و سپس بیمار به پزشک دیگری مراجعه نمود و آن پزشک تجویز پزشک پیشین را متوقف و درمان دیگری را پیشنهاد نمود چه ؟ آیا جز این است که تشخیص و تجویز درست ، احترام به شخصیت ، وقت و رعایت وضعیت مالی بیمار برای یک پزشک احترام ،ارج و خوش نامی می آورد ؟ روز یکم شهریور روز پزشک است .به احترام و افتخار همه پزشکان حاذق و انسان دوست، بزرگان پاک نهاد و نیکو سرشت که در سودای تامین سلامت انسان ها همت خویش را به کار می گیرند.
دکتر مرتضی شیخ ( 1286-1355)